Oferta

INTEGRACJA SENSORYCZNA

 

Integracja sensoryczna to prawidłowa organizacja wrażeń sensorycznych (bodźców) napływających przez receptory. Mózg otrzymuje informacje ze wszystkich zmysłów (wzroku, słuchu, dotyku, równowagi, czucia ruchu, węchu, smaku) rozpoznaje je, segreguje, interpretuje oraz integruje je ze wcześniejszymi doświadczeniami. Na takiej podstawie mózg człowieka tworzy odpowiednią do sytuacji, do wymogów otoczenia, reakcję adaptacyjną. Dzięki niej organizm może reagować efektywnie.
Proces integracji sensorycznej trwa od okresu płodowego do około 7 roku życia. Już we wczesnych etapach życia mogą pojawić się deficyty związane z organizacją wrażeń zmysłowych w układzie nerwowym. Niepełne rozwinięcie określonych umiejętności w kolejnych stadiach rozwoju, zaburzenia w rozwoju integracji sensorycznej prowadzą do powstania trudności w zachowaniu i funkcjonowaniu dziecka.

Metoda integracji sensorycznej jest stosowana wobec dzieci, które charakteryzują:
  • opóźniony rozwój mowy
  • nadmierna lub zbyt mała wrażliwość na bodźce sensoryczne (na ruch, bodźce dotykowe, słuchowe, wzrokowe, węchowe, smakowe)
  • trudności z koncentracją uwagi
  • nadruchliwość/ nadmierna męczliwość, zbyt mała aktywność ruchowa
  • obniżony poziom koordynacji ruchowej (m.in. trudności z łapaniem piłki, ćwiczeniem na lekcjach w-f, z równowagą, ubieraniem się, używaniem nożyczek)
  • opóźniony rozwój ruchowy
  • trudności w zachowaniu (agresja, wycofanie), impulsywność
  • specyficzne trudności szkolne: dysleksja, dysgrafia, dysortografia
  • ADHD
  • mózgowe porażenie dziecięce
  • autyzm i zespół Aspergera
  • niepełnosprawność intelektualna
  • wady wzroku i słuchu
  • zespoły genetyczne (w tym zespół Downa)
Objawy zaburzeń integracji sensorycznej to m.in.:
  • unikanie dotyku innych osób, denerwowanie się pod wpływem dotyku
  • unikanie aktywności związanych z brudzeniem się
  • słaba równowaga
  • niezgrabność ruchowa
  • choroba lokomocyjna
  • potrzeba długiego kręcenia się na karuzeli, huśtania na huśtawkach
  • lęk przed wspinaniem się
  • duża wrażliwość na dźwięki
  • trudności z rozumieniem poleceń
  • trudności z łapaniem piłki
  • kłopoty z rysowaniem, zapinaniem, wycinaniem, sznurowaniem butów
  • męczliwość, wiotkość
  • pobudzenie, nadruchliwość, impulsywność
  • bycie w ciągłym ruchu
  • trudności z koncentracją uwagi (rozpraszalność, krótki czas koncentracji)
  • wybiórczość pokarmowa
  • wąchanie rzeczy nie służących do jedzenia
  • odwracanie sylab, liter, słów, pisanie z lustrzanym odbiciem
  • nadwrażliwość na światło, mrużenie oczu w jasno oświetlonych pomieszczeniach
  • nadwrażliwość na zapachy, odruch wymiotny na zapachy
Proszę pamiętać, że:
  • U większości dzieci i dorosłych występuje czasem jeden lub więcej objawów zaburzeń, ale nie zawsze oznacza to istnienie zaburzeń integracji sensorycznej.
  • Występowanie kilku/kilkunastu objawów stanowi wskazanie do diagnozy – wykonania pełnego badania.
  • Im starsze dziecko (szczególnie po 9. r. ż.), tym mniejsza liczba objawów uzasadnia skierowanie na badanie.
  • Żaden kwestionariusz nie pozwala na samodzielne stawianie diagnozy – tylko terapeuta SI może ją postawić.
  • Zaburzenia integracji sensorycznej nie mijają samoczynnie, dziecko z nich nie wyrośnie. Zaobserwowane trudności powinny być skonsultowane ze specjalistą i poddane terapii. Dzięki niej można wspomagać prawidłowy rozwój dziecka, kompensować istniejące deficyty.

Terapia integracji sensorycznej odbywa się w przygotowanym do tego pomieszczeniu, wyposażonym w sprzęt stymulujący systemy zmysłowe: przedsionkowy, proprioceptywny, dotykowy, wzrokowy, słuchowy i węchowy. Polega na zabawie terapeuty z dzieckiem. Terapeuci stymulują zmysły dzieci i usprawniają obszary deficytowe. Terapia jest dostosowana do indywidualnych potrzeb dziecka. Jej celem jest poprawa integracji między zmysłami w zakresie układu nerwowego.

Do efektów terapii można zaliczyć m.in.:
  • zmniejszenie pobudzenia i impulsywności dziecka, poprawę kontroli zachowania,
  • poprawę koncentracji uwagi,
  • usprawnienie motoryki małej,
  • poprawę w zakresie równowagi,
  • wzmocnienie napięcia mięśniowego,
  • ograniczenie lub nawet eliminację nadwrażliwości na bodźce (w tym także zmniejszenie objawów choroby lokomocyjnej),
  • pobudzenie zbyt małej wrażliwości na bodźce,
  • zmniejszenie poziomu lęku,
  • poprawę koordynacji ruchowej,
  • poprawę rozwoju mowy, komunikacji i współpracy z innymi.
=

Zajęcia odbywają się w uzgodnionym wcześniej terminie.

=

Terapia trwa 50 minut.

=

Przebieg zajęć może być obserwowany przez rodzica/opiekuna.

Pierwszym elementem terapii jest diagnoza, która obejmuje:
  • wywiad z rodzicami/opiekunami,
  • kwestionariusze rozwoju sensomotorycznego, wrażliwości sensorycznej,
  • próby kliniczne,
  • Testy Południowo – Kalifornijskie.

Wyjątek stanowią dzieci poniżej 4 roku życia oraz dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, autyzmem – dzieci te badane są poprzez obserwację swobodnej i ukierunkowanej zabawy, testami sprawnościowymi i wybranymi próbami klinicznymi.
​
Czas trwania terapii jest indywidualny – zależy od poziomu zaburzeń, systematyczności uczęszczania na terapię i czynionych przez dziecko postępów. Dużą rolę odgrywa współpraca rodziców z terapeutą (realizacja ćwiczeń wspomagających terapię dziecka wykonywanych w domu).

Postępy dziecka są monitorowane na bieżąco poprzez obserwację zachowania dziecka.

ZAJĘCIA SENSORYCZNE

 

Sensoryczne zajęcia grupowe
  • zajęcia stymulujące wielozmysłowo
  • podczas spotkań obserwujemy, dotykamy, zgniatmay, wąchamy, słuchamy, doświadczamy
  • prowadzone przez osoby z doświadczeniem artystycznym 
  • tworzone zgodnie z założeniami teorii integracji senorycznej
  • odbywające się w kameralnych grupach
  • grupy dzieci młodszych (od ok. 1 roku do 3 lat) i starsztych (od 4 do 6 lat)
  • realizowane na sali integracji sensorycznej

 – zajęcia zwykle odbywają się w soboty o godz. 10.00 (ewentualnie w innym uzgodnionym wcześniej terminie

– jedno spotkanie trwa ok. 50 minut

– w zajęciach mogą uczestniczyć rodzice/opiekunowie

 

Masz pytania? Zadzwoń!

Kontakt